İlk bisikletlerde zincir ya da vites sistemi yoktu.
1880lerde büyük bir gelişme oldu, “safety bicycle” (güvenli bisiklet) adı verilen bisikletler çıktı. Bu bisikletlerde zincir kullanılmaya başladığı için bugünkü bisiklet şekli oluşmaya başladı ve kullanım çok daha güvenli, rahat ve verimli oldu. O zamandan beri bisikletin en yaygın ve en güvenilir aktarım sistemi zincirdir. Zincir, pedala uyguladığınız kuvveti arka tekere aktararak ilerlemenizi sağlar.
O bisikletler tek vitesliydi: Yokuşları çıkmak zordu ve düz yollarda yeterince hızlı gidilemiyordu. Buna rağmen Penny Farthing ile Thomas Stevens ya da “safety” ile Frank Lenz gibi dünyayı bisikletle dolaşanlar vardı.
Bugünkü bisikletlerde geniş bir aktarım oranı spektrumu veren vites sistemleri var. Düz, yokuş, ya da inişlerde aynı gücü kullanarak istediğiniz tempoda bisikletinizi sürebilirsiniz.
Zincirle beraber iki çeşit vites sistemi kullanabilirsiniz: Klasik açık derayerli sistem ve kapalı göbekten vites sistemi.
Modern açık vites sistemleri, vites sistemlerinin ilk çıktıkları zamana göre çok geliştiler. Eski sistemlere göre kullanımı daha kolay: Vites kollarının yeri kadroda değildir ve vites göstergesi vardır, hangi viteste odluğunuzu tahmin etmenize gerek kalmaz. Ayrıca vites yelpazesi çok daha geniştir: Beş vitesli günlerden otuz vitese kadar.
30 vites denir fakat zinciri çapraz kullanmamız gerektiğinden, asıl kullanılan vites sayısı 13-14 kadardır. Bu sayı az gibi görünse de ihtiyacımızı fazlasıyla karşılar.
Açık vites sistemi kullanırken dikkat etmeniz gereken birkaç nokta var. İlk olarak zinciri çapraza düşürmemeliyiz. Çapraza düşerse zincir ve dişliler aşırı derecede aşınır ve malzemeler çabucak eskir. Hata zincirinizi koparabilirsiniz. Ayrıca aynı aktarım oranı daha uygun bir vites kombinasyonu ile sağlanacağından, verimsizlik oluşur. Daha sonra vites sistemimizi temiz tutmalıyız: Üzerinde kum, çamur ya da tuz varsa temizlemeliyiz. Yağlama ise uygun miktarda yapılmalı. Fazla yağ varsa, etraftan toz ve kumu toplar, yine zinciriniz aşınır.